Verhaal: De gewapende pianist
Een land verscheurd door oorlog. De straten liggen vol puin, er is geen mens te zien. De vervallen huizen blijven slechts met de grootste moeite overeind. Hier is de mensheid op haar lelijkst aan het werk. Tussen de brokstukken huilen de kinderen, moeders bieden haast geen troost meer. Alle hoop is verloren. Niemand weet hoelang er al gevochten wordt. Nog erger is dat niemand weet hoelang het vechten nog zal aanhouden.
lees verder..
02/04/2017
-----
Verhaal: Het voetbalveld
Zonder het te beseffen was ik in mijn oude buurt. Ik was afgedwaald, verloren in gedachten, en was meerdere bushaltes te laat uitgestapt. Ik mopperde wat op mijzelf en ritste mijn jas dicht. Het was koud en nu moest ik zeker een half uur terug wandelen naar huis. De straten van mijn jeugd waren verlaten. Ik keek naar de oude brug over de dichtgevroren sloot. Aan de andere kant het verlaten voetbalveld, glinsterend gras onder de volle maan. Verlichting stond er niet. Het veld lichtte op onder het maanlicht, maar eromheen grijnsde het duister mij onheilspellend toe. Grote bomen, dichte struikgewassen.
Lees verder..
06/12/2016
|
|
