gedicht: vlinderslag/orkaan
als ik met mijn koptelefoon op (oude carnival-songs, obscure country en gloednieuwe hiphop) kleine, onhoorbare liedjes op mijn ukelele speel, weet ik zeker dat niemand, zelfs niet ik, het hoort
dat lijkt nutteloos, maar die ene seconde waarin de noot van de zojuist aangeslagen snaar ongehoord in de tijd opgaat, voel ik de trilling ervan tegen de gekrulde vingers van mijn linkerhand en even zijn het heelal en ik één
Jeroen Kraakman @ 14 May 2023
|