gedicht: vergiftigheid
met vervuilend geld bouw ik mijn eigen kleine stadsjungle een oase van groen in de woontoren van beton en menselijk leed
het schaarse water geleend van de uitdrogende toekomst deel ik royaal met mijn zwijgende vrienden wiens omhelzing immer koud, nooit afwijzend
ze geven het leven doel bieden stabiliteit en zo worstel ik door de periferie van een bestaan zonder te vragen of dit het is
Jeroen Kraakman @ 19 May 2023
|