gedicht: Maan

in een spektakel van duisternis
klinkt een stem
dichtbij, verleidelijk

ze vraagt me
naar mijn gedachtes, mijn gevoelens, ze
luistert
naar mij

ik stamel
verpakt in schrille kreten
flarden van rouw

ik strompel
richting warme klanken
over dun koord

ik struikel
over valse stemmen
weer geschaad

als ik val
voel ik bevrijding
flits van woede

ze heeft me weer vermoord