Gedicht: Bleek vuur
Daar, de wekker gaat De nachtmerrie ten einde Om verder te gaan Slechts goed verlicht
Jij ontwaakt dan half Strompelt door de dagen Zonder de jaren te kennen Met een doods gezicht
Men roept en schreeuwt Om liefdes zo diep De harten te volgen Waarheen zij vliegen
Maar jouw hart is zwart Leeg als de flessen Waarmee jij jezelf Hoopt te bedriegen
De bazen roepen Meer geld, meer geld En de klanten schreeuwen Meer eten, meer vreten
En jouw collega's als jij Van binnen bedorven Dat ze van buiten leven Kunnen zij niet weten
Je lijkt zo tevreden Met je leven oh zo kalm En je oogt zo gelukkig Met de dagen oh zo fijn
Maar je kunt niemand foppen Met je ogen immer dof De bleekheid op je wangen Is het leven jou te klein
Zo kruipt het leven Aan jou voorbij Zonder benul van tijd Of kennis van zaken
En is jouw enige passie Een zacht geheim De stille wens Voortijdig van het pad te raken
Jeroen Kraakman @ 21 Sep 2018
|