gedicht: Gedoofd

En dan gaat plotseling het licht uit
Dooft de kaars en omsluit mij duister
als ik stil kon zijn, zou ik horen
Mijn eigen ademhaling, piepend zacht
Maar ik gier slechts hete tranen
Wacht gespannen op gefluister
Het komt wel goed als altijd, mijn lief
Al wat klinkt is doodse stilte
Eeuwig eenzaam in de nacht