Stadsdichter: Verborgen grootsheid
De trap op naar de tweede verdieping Drie gangen door en vier hoeken om Loop je langs een ruimte, een hok Lange tafels, knusse zithoeken Achter gesloten ramen, troosteloos niks
Aan het einde een bar De koffiemachine knarst Uitgedroogde stroopwafels op plastic bordjes Een zwijgende radio staat Gebroederlijk naast een zoemende magnetron
Links van een kast gevuld Met duizenden plastic bekers En ongebruikte wijnglazen Rechts van een lege fruitkrat op een rood krukje Staat een meesterwerk
Vincent van Gogh A sidewalk café by night Het hing een decennium in mijn slaapkamer Niemand die er kwam, besteedde er aandacht aan Er lijkt niets veranderd.
- Dit gedicht schreef ik voor Win, het magazine van Hogeschool Windesheim.
Jeroen Kraakman @ 17 Mar 2019
|