Stadsdichter: Verborgen grootsheid

De trap op naar de tweede verdieping
Drie gangen door en vier hoeken om
Loop je langs een ruimte, een hok
Lange tafels, knusse zithoeken
Achter gesloten ramen, troosteloos niks

Aan het einde een bar
De koffiemachine knarst
Uitgedroogde stroopwafels op plastic bordjes
Een zwijgende radio staat
Gebroederlijk naast een zoemende magnetron

Links van een kast gevuld
Met duizenden plastic bekers
En ongebruikte wijnglazen
Rechts van een lege fruitkrat op een rood krukje
Staat een meesterwerk

Vincent van Gogh
A sidewalk café by night
Het hing een decennium in mijn slaapkamer
Niemand die er kwam, besteedde er aandacht aan
Er lijkt niets veranderd.

-
Dit gedicht schreef ik voor Win, het magazine van Hogeschool Windesheim.