Over het omgewaaide hek
klim ik naar binnen
stiekem, in de heilige stilte
van zondagmorgen
tussen woeste planten
en wilde takken
leeft de natuur op
onvoorzichtig kalm
uit een leeg raam
staart niets
naar alles dat hier gebeurt
nu er niets gebeurt
sluit mijn ogen
voel de zon
hier op mijn leden
denk aan morgen
hoor kinderen lachen
zie ouders luieren
waar mensen tevreden
over smalle paadjes lopen
hoera, hoera
de Nooterhof is weer open.
Dit gedicht schreef ik voor de heropening van de Nooterhof, het verscheen ook in de Peperbus van 23 april 2019.