gedicht: reis
Op reis liet ik mijn zorgen achter in niemandsland
ik begroef ze onder een boom die ik juist niet onthouden wens noch terugvinden wil
zij bleven daar doelbewust vergeten terwijl ik zorgeloos de zon aanbad
verlicht opgelucht reisde mijn lege koffer en ik terug naar huis en het fijne was
ik hoefde niets uit te pakken.
Jeroen Kraakman @ 20 Sep 2019
|