gedicht: Schipperen

Ik schipper steeds
tussen verdorven en bedorven
opgave en strijd
tussen we moeten nu wat doen, verdomme!
en het duurt nog wel mijn tijd

drijvend op de brokstukken
van valse hoop en
resten jeugdige overmoed
verdrink ik steeds
in grootse ideeën die nergens landen
en goede bedoelingen die stranden

ik schipper steeds
tussen mijn schouders
ophalen of eronder zetten
tussen we kunnen alles nog redden
en we hadden beter op moeten letten

drijvend tussen herinneringen
van verloren kansen en
gemiste momenten
ga ik kopje onder
verloren in wat nu? en
wat maakt het nog uit?