Gedicht: Winterblues
De overgebleven oliebollen zijn hard geworden nat geworden vuurwerk knalt niet meer gegil klinkt er slechts bij de buren met dat pasgeboren kindje
de kerstboom is uitgevallen tegen de vuilnisbak op de hoek slingers en lichtjes, ballen en kaarsen, de piek alweer veilig weggeborgen op zolder
werklaptops worden voorzichtig opgestart eerste mails gelezen, doch onbeantwoord, nog even weggedaan, afgesloten, vergeten
langzaam sijpelt het besef door gesloten gordijnen er is geen nieuw, er is geen anders kom maar door met die winterdepressie nu de feestdagen haar roes verliezen blijft niets anders over dan sluimerend verlangen naar geen derde wereldoorlog en wel een doel in het leven
en praten we slechts over het weer en wat we eten vanavond de kleur van mijn nieuwe schoenen en een vervelende zaak televisieprogramma`s die nooit veranderen hoe het leven doordendert zonder dat er ooit iets echt verandert zonder dat jij ooit echt verandert zonder dat ik ooit echt verander
tenminste niet, zolang ik niet doodga
Jeroen Kraakman @ 05 Jan 2020
|