gedicht: 04:04 niet gevonden

De kamer zwijgt in het niets
diverse kleuren drukkend zwart
zwaar op regelmatige borst

de wind duwt tegen de ramen
sluipt door iedere kier
likt aan de gordijnen

de nacht spuugt mij uit
levert genadeloos mijn
verstand aan de eeuwigheid

ik hijg, ik zweet, ik draai
als een liefhebber

sta doodsangsten uit.