gedicht: ik heb

ik heb
roze bloemetjes geteld
duizenden
fluitend bloeiend
alsof de winter
nooit bestaan heeft

ik heb
de allereerste hommel gezien
dom en duf
van de winterslaap
tegen alles stuiterend
dat hem niet deren kan

ik heb
zwijnen zien zwijnen
in de straten
van Italiaanse leegte
lustig knorrend in
nieuwe werkelijkheden

ik heb
vogels horen zingen
iedere ochtend
de laatste weken
vandaag, gisteren
morgen toch opnieuw

ik heb
een spinnetje verjaagd
stiekem kruipend
naar blote voeten
badend op koel cement
onder de gouden lamp

ik heb
de honden gehoord
vrolijk blaffend
in de straten
iedereen thuis, iedereen thuis
plots elke dag zondag

ik heb
het leven gezien
dat gaat
kalmpjes doorgaat
zoals niets verandert
wat een troost, wat een troost

ik heb
troost.