gedicht: terugblik

vanavond
zag ik mij naar mijzelf kijken
in zwart-wit

haren kort, vele kleuren grijs
een voorzichtige glimlach
kleine twinkeling in
ogen omringd door bruusk gekreukt vel
ik durf het haast
ondeugend te noemen

vanavond
zag mij
ik naar hem omzien

blik van herkenning
als melancholiek voorschot op
onbekende kansen
en
vertrouwen dat het beter wordt
zolang wij samen zijn